زمان چقدر زود میگذرد. همین دیروز بود که در روز
میلاد با سعادت حضرت محمد(ص) برادر مجاهد مسعود رجوی برایمان سخن می گفتند.
ابتدا که ما نمی دانستیم بهترین و اصلی ترین صفت حضرت محمد چیست. از ما پرسیدند و
همه یکصدا گفتیم امین. یادم است که برادر مسعود گفتند این برای پیغمبر ما کم است. چرا
که خاتم النبیین است و بعد از او دیگر خدا پیغمبری را نیاورده است. او حجت را بر
همه تمام کرده است. لحظاتی همه بفکر فرو رفتیم و خلاصه کنم، گفتیم حبیب ولی
نتوانستیم کلمه عشق را بزبان بیاوریم. چرا که ما در دنیای خودمان از پیغمبر اسلام
می گفتیم ولی برادر مسعود از دید قرآنی و توحیدی خودش به حضرت محمد می نگریست. آری
اولین بار بود که کلمه عشق خدا را از زبان برادر مسعود در وصف حضرت محمد شنیدم.
خیلی از این کلمه و از این رابطه خدا با پیغمبر خوشم آمد. راستی چرا عشق خدا بوده
است. خدا و این حرفها.
حضرت محمد از زبان مسعود رجوی: عشق است چونکه پیامبر خاتم است. کلمه آخر است، آنکه عشق خدا بود بنا به توصیف
قرآن چراغ تابان، خورشید درخشان، «رحمه‌للعالمین» کلمه وحدت است برای همه جهانیان نه کلمه نفرت او که
نیامده بود برای دست و پا بریدن و سرکوب والا رحمت للعالمین که نبود. بیخودی
که نمی گوییم سرچشمه خروشان عشق و معرفت.
یعنی که دارای یگانگی وحدت و محرمیت مطلق است با بنی بشر. چهره ای که آخوندها
تصویر می کنند یک آخوند بزرگتری مثل خودشون. اما چه انقلابی بزرگی باید باشد که
بتواند امپراتوری اون زمان را در هم بریزد. اینجاست که تاره می فهمیم که ما مجاهدین خلق ایران با آخوندهای دین فروش
ضدبشر، تاریخی و ایدئولوژیک دشمن هستیم. به امید سرنگونی ملایان و برقراری آزادی و
دموکراسی با مسعود و مریم رجوی.
