گفتن از سازمان مجاهدین کار کسی جز خود برادر مجاهد مسعود رجوی نیست. و این برای همه مجاهدین خیلی واضح و مبرهم است. چرایی،
اما و اگر هم ندارد. اینرا نه از روی تعصب، کوته فکری، مغزشویی و شخصیت پرستی نه،
بلکه از اوج آگاهی و عمق فهم ایدئولوژیکی نسبت به راه و مسیری که تا بحال بعد از
سی سال مبارزه طی کرده ام برای رسیدن به آزادی و آزاد کردن میهن عزیزمان است.  |
| برادر مجاهد مسعود رجوی |
آخر گفتن از سازمانی که ۵۰ سال جز مقاومت و پایداری و
ایستادگی و دادن خون و فدا راهی را طی ننموده ساده نیست. چرا که هر یک روز این ۵۰
سال خودش کتابی است. هر روز آن بطور خاص بعد از انقلاب ضدسلطنتی سال۵۷ تا قیام
سراسری سال ۶۰، تا رفتن به خارج برای ادامه مبارزه و مسیر آزادی، تا عزیمت به جوار
خاک میهن، از عراق و بمبارانها و موشکباران ها، از اشرف و ساختن آن بعنوان کانونی برای
مبارزه علیه خمینی و جنگ ضد میهنی او، از انقلاب ایدئولوژیکی درونی مجاهدین تا جنگ
آمریکا در سال ۷۰ و پراکندگی مجاهدین در صحراها و بیابانهای شمال عراق، تا جنگ و
اشغالگری امریکا در عراق و شروع یک فاز بالکل متفاوت از سابقه دیرینه مبارزاتی، جمع
شدن مجدد در اشرف بمدت ۱۲سال، حملات مزدوران خامنه ای در ۶و۷ مرداد ۸۸، ۱۹فروردین ۹۰و
۱۰ شهریور ۹۲، دل کندن از اشرف خانه ۲۸ساله مجاهدین به همه خاطرات مبارزاتی اش،
رفتن به زندانی بنام کمپ لیبرتی و بعد در آنجا از حملات موشکی اش یا از محاصره های
ضدانسانی اش در قالبهای مختلف پزشکی، غذایی، احتیاجات اولیه انسانی
...................
حال به سر تیتر مهمترین حوادثی که سازمان مجاهدین از بدو تأسیس تاکنون از سر گذرانده است را از نظر بگذرانید.
